-
1 doświadczyć
глаг.• испытать• испытывать• опробовать* * *doświadcz|yć\doświadczyćony сов. kogo-czego испытать кого-что;wiele w życiu \doświadczyć многое в жизни испытать (перенести); \doświadczyć uczucia radości испытать чувство радости
+ doznać* * *doświadczony сов. kogo-czegoиспыта́ть кого-чтоwiele w życiu doświadczyć — мно́гое в жи́зни испыта́ть (перенести́)
doświadczyć uczucia radości — испыта́ть чу́вство ра́дости
Syn:
См. также в других словарях:
doświadczyć — dk VIb, doświadczyćczę, doświadczyćczysz, doświadczyćświadcz, doświadczyćczył, doświadczyćczony doświadczać ndk I, doświadczyćam, doświadczyćasz, doświadczyćają, doświadczyćaj, doświadczyćał, doświadczyćany 1. «doznać czego, zaznać, odczuć;… … Słownik języka polskiego
skóra — ż IV, CMs. skórze; lm D. skór 1. «zewnętrzna powłoka ciała kręgowców, pełniąca funkcję ochronną, biorąca udział w termoregulacji, oddychaniu, wydalaniu (pot) i gospodarce wodnej; zawiera receptory wrażliwe na dotyk, ucisk, ciepło, zimno, ból oraz … Słownik języka polskiego
doznać — dk I, doznaćam, doznaćasz, doznaćają, doznaćaj, doznaćał, doznaćany doznawać ndk IX, doznaćnaję, doznaćnajesz, doznaćwaj, doznaćwał, doznaćwany «odczuć, poczuć, przeżyć coś, doświadczyć czegoś» Doznać zawodu, bólu, cierpienia. Doznawać uczucia… … Słownik języka polskiego
